Enfeksiyöz bir patojen veya onun bir parçasını içeren diğer birçok aşıdan farklı olarak, viral vektör aşıları, hücrelerimize bir parça genetik kod iletmek için zararsız bir virüs kullanır ve onların bir patojen proteini yapmalarını sağlar.Bu, bağışıklık sistemimizi gelecekteki enfeksiyonlara tepki vermesi için eğitir.
Bakteriyel veya viral bir enfeksiyonumuz olduğunda, bağışıklık sistemimiz patojenden gelen moleküllere tepki verir.İstilacıyla ilk karşılaşmamızsa, patojenle savaşmak ve gelecekteki karşılaşmalar için bağışıklık oluşturmak için ince ayarlanmış bir süreç dizisi bir araya gelir.
Birçok geleneksel aşı, bağışıklık sistemimizi patojene gelecekteki maruziyetlerle mücadele etmek için eğitmek için bulaşıcı bir patojeni veya bir kısmını vücudumuza verir.
Viral vektör aşıları farklı çalışır.Bir enfeksiyonu taklit etmek için bir patojenden hücrelerimize bir parça genetik kod iletmek için zararsız bir virüsü kullanırlar.Zararsız virüs, genetik dizilim için bir taşıyıcı sistem veya vektör görevi görür.
Hücrelerimiz daha sonra vektörün verdiği viral veya bakteriyel proteini yapar ve bağışıklık sistemimize sunar.
Bu, enfeksiyona ihtiyaç duymadan bir patojene karşı spesifik bir bağışıklık tepkisi geliştirmemizi sağlar.
Bununla birlikte, viral vektörün kendisi, bağışıklık tepkimizi güçlendirerek ek bir rol oynar.Bu, patojenin genetik dizisinin kendi başına verilmesinden daha sağlam bir reaksiyona yol açar.
Oxford-AstraZeneca COVID-19 aşısı, hücrelerimizin SARS-CoV-2 spike proteinini yapmasına izin veren kodu ileten ChAdOx1 olarak bilinen bir şempanze soğuk algınlığı viral vektörü kullanır.
Gönderim zamanı: 24 Mart-2021